Είσαι εκεί.
Δράκοι στα πάρκα, ξεπηδούν από τα χαλίκια.
Χαμένες ψυχές,
που με θάβουν στις σιωπές.
Τρέχω στους δρόμους σαν άλλος έκπτωτος άγγελος.
Και εσύ είσαι εκεί.
Πάντα είσαι εκεί,
με κρύο, με βροχή.
στον πόνο, στην αγάπη,
η ίδια φυλακή.
Είσαι εκεί.
Ναι και πάλι είσαι εκεί.
Περιστέρια με αίμα στα νύχια,
σημαδεύουν κάθε σπόρο πάνω από την πόλη.
Σαν έρωτας με πόρνη,
αίμα στο σεντόνι,
η υγρή σου φυλακή.
Είσαι εκεί.
Η βροχή που θα πιάσει,
θα σε διώξει.
Σαν δάκρυ πνιχτό,
την αυγή.
Κλείνω τα μάτια
και είσαι πάλι εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου